به نام خدا
سودای ریاست جمهوری و مسکن مهر
در کشورهایی که دارای رشد جمعیت می باشند، موضوع مسکن همواره نقش قابل توجهی در اقتصاد داشته است. از یک سو مردم به مسکن نیاز دارند و تامین آن به عنوان یک نیاز اساسی و پایه، موجب افزایش رضایت اجتماعی می گردد و از سوی دیگر تولید مسکن هم به صورت مستقیم و هم به شکل غیر مستقیم نقش قابل توجهی در اشتغال آفرینی دارد. صدها صنعت بزرگ و کوچک به صنعت ساختمان و مسکن وابسته هستند و رونق بخش مسکن سبب رونق این صنایع هم می شود.
صنعت ساختمان در کشور ما صنعتی با درصد خودکفایی بسیار بالا می باشد به طوری که برای ساخت مسکن، کمترین نیاز به واردات و حداقل وابستگی وجود دارد و از این جهت رونق این صنعت کمتر تحت تاثیر مداخلات خارجی قرار می گیرد.
هرم جمعیتی کشور ما نشان می دهد که هنوز هم جوانان بخش بزرگ این هرم را تشکیل می دهند و مسکن برای هر جوان یک دغدغه اصلی است و جالب اینکه با ساخت مسکن برای جوانان، هم دغدغه مسکن و هم دغدغه اشتغال آنان برطرف می گردد. با فعال شدن بخش مسکن، صنایعی همچون فولاد و سیمان و کاشی و سرامیک و درب و پنجره و رنگ و پرده و لوازم خانگی و غیره فعال می شود و با رونق اقتصاد و ایجاد شغل، انگیزه جوانان برای ازدواج بیشتر و خانواده های جدید که پیش نیاز رشد جمعیت در کشور می باشد تشکیل می گردد.
این مسائل مسکن را به تیع دولبه ای تبدیل نموده است که توجه به آن موجب رشد اقتصادی و رضایت اجتماعی و بی توجهی به آن موجب نارضایتی مردم و رکود اقتصادی می گردد.
در اصل 31 قانون اساسی، داشتن مسکنِ متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی دانسته شده و دولت موظف به زمینه سازی برای اجرای این اصل با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران شده است. از این رو دخالت دولت ها برای تحقق این اصل از قانون اساسی امری اجتناب ناپذیر می باشد.
مجلس شورای اسلامی در سال 1387 لایحه ارسالی دولت نهم در سال 1386 با عنوان "ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن" را تصویب نمود تا به موجب آن، ساز و کار قانونی برای تامین زمین از سوی دولت و تامین منابع مالی برای ساخت مسکن فراهم و امکان تحقق اصل 31 فانون اساسی فراهم آید که طرح مسکن مهر بر پایه ظرفیت های همین قانون شکل گرفته و با هدف خانه دار شدن اقشار متوسط و کم درآمد جامعه به صورت وسیعی در سطح شهرها و روستاهای کشور اجرا گردیده است.
قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن از چنان جامعیتی برخوردار است که امکان ساخت مسکن برای گروه های هدف را در هر منطقه ای فراهم می نماید. طبیعی است که مالکیت دولت بر زمین های داخل شهرها محدود و سیاست های کنترل توسعه شهرهای بزرگ نیز اجازه توسعه محدوده این شهرها را نمی دهد و از این رو شکل گیری شهرهای جدید برای سکونت مردم اجتناب ناپذیر بوده و دولت بایستی نسبت به تامین زمین آن اقدام نماید. از طرف دیگر امکان مشارکت با مالکین اراضی داخل شهرها برای تولید مسکن در چارچوب همین قانون پیش بینی گردیده و طرح مسکن مهر خودمالکی و اعطاء تسهیلات ارزان قیمت برای نوسازی واحدهای مسکونی در بافت های فرسوده نیز بر همین مبنا میسر گردیده است.
همچنین در این قانون به تغییر روش های احداث ساختمان نیز توجه گردیده و از ساختمان سازی به روش صنعتی حمایت شده است.
نگاهی به عملکرد دولت های پیش و پس از انقلاب اسلامی در تامین مسکن برای مردم بیانگر این است که این موضوع دغدغه همه دولت ها بوده است و هر دولتی نیز برای رفع دغدغه مذکور، اقداماتی را انجام داده است، لیکن در وسعت طرح مسکن مهر که در دولت های نهم و دهم پایه گذاری و اجرایی گردید و طی آن کلیه شهرها و روستاهای کشور برای ساخت مسکن برای اقشار مختلف مردم بسیج شدند، هیچ طرحی نه تنها در ایران که در خارج از ایران نیز مشاهده نمی گردد و این بیانگر عزم جدی نظام اسلامی برای حل مشکل مسکن و رونق اقتصادی و ایجاد شغل در کشور می باشد.
اگرچه انتظار می رفت که دولت های بعدی هم از این جریان ارزشمند اقتصادی-اجتماعی حمایت نموده و در توسعه آن کوشش نمایند، لیکن اغراض سیاسی سبب مقابله با این طرح در دولت های یازدهم و دوازدهم گردید و بدون توجه به متن قانون اساسی و قانون مصوب مجلس شورای اسلامی، این طرح متوقف و در تکمیل واحدهای نیمه کاره آن نیز سستی های عمدی و سهوی بسیاری صورت پذیرفت به طوریکه بسیاری از متقاضیان را دچار ناامیدی و در نتیجه واگذاری حق خود به دیگران از جمله واسطه ها نمود و تحقق بخشی از اهداف طرح را غیرممکن نمود.
آن دسته از مردمی که صاحب خانه های احداثی در قالب مسکن مهر شده اند، با گذشت زمان درک بهتری از ارزش این طرح بزرگ پیدا نموده و افرادی که وضعیت آنان را مشاهده می نمایند نیز با گذشت زمان به ارزش آن بیش از گذشته پی می برند و افرادی که هنوز از نعمت مسکن بهره مند نیستند نیز مشتاق طرحی مشابه برای تحقق آرزوی خانه دار شدن خود می باشند.
از این رو کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری سیزدهم درصدد تعریفی از سهم خود در اجرای طرح مسکن مهر می باشند به نحوی که برخی افرادی که در دوران مسئولیت خود، نه تنها کمکی به اجرای این طرح نداشتند، بلکه با صحبت های غرض ورزانه خود، اساس این طرح را زیر سوال می بردند، برای دستیابی به آرای ساکنین واحدهای مسکن مهر به دنبال استحاله خود و تعریف نقشی موثر از خود در اجرای این طرح بزرگ می باشند.
اگرچه مردم فهیم کشورمان فریب چنین تغییر رویکردهای مصلحتی را نخواهند خورد و اجازه فراموش شدن تاریخ و صدمات ناشی از تفکرات غرب گرایانه و سرمایه داری این افراد به کشور و بویژه اقشار متوسط و کم درآمد را نخواهند داد، ولی یادآوری گذشته خالی از لطف نبوده و دستور خدای متعال است.
مقالات مرتبط:
- ازدولت سیزدهم چه می خواهیم
- 12 گام برای شکوفایی اقتصاد ایران
- محاسن معرفی معاونین و وزرای ممورد نظر کاندیدای ریاست جمهوری پیش از برگزاری انتخابات
- انتخابات دولت سیزدهم رای به برنامه یا رای به شخص و جناح
-رفع محدودیت های توسعه شهرها،گامی برای تعدیل قیمت و دسترسی جوانان به مسکن
-معرفی طرح "خانه پیش ساخته و شهرک خودکفا"
- طرح ایجاد بازار اجاره‌داری حرفه‌ای مسکن از طریق توسعه و احداث شهرکها و مجتمع های مسکونی پیش ساخته
- تسهیل ازدواج جوانان با مسکن استیجاری
-مسکن، موتور محرکه اقتصاد ایران در سال جهش تولید