به نام خدا
نمایندگان مجلس سه غفلت مهم در برنامه پیشنهادی وزیر نیرو در دولت سیزدهم را برطرف نمایند
سیدعلی لطفی زاده - 1400/05/26
انتشار برنامه گزینه پیشنهادی برای وزارت نیرو در دولت سیزدهم موجب شد تا به نبود سه نگاه راهبردی در این برنامه اشاره شود:
1- عدم توجه به ایجاد منابع جدید آبی
متاسفانه در حوزه آب، نگاه مدیران کشور تنها به بخش 110 میلیارد مترمکعبی از بارش 400 میلیارد مترمکعبی سالانه در کشور است و کسی به فکر کنترل بخشی از 290 میلیارد مترمکعب بارشی که از دسترس خارج می شود نمی باشد. بدیهی است افزایش جمعیت و توسعه صنعتی کشور موجب افزایش مصرف آب در آینده خواهد شد و ضمن ضرورت توجه فوق العاده به بهره وری و مدیریت مصرف آب، اما نباید از 290 میلیارد مترمکعب آبی که از دسترس خارج می شود غافل بود و اگر فقط 10% از آن در کنترل قرار گیرد معادل 26% کل منابع آبی در دسترس کشور خواهد بود.
2- عدم توجه و باور به نقش آفرینی مردم
متاسفانه در حوزه آب و برق همچنان نگاه دولتی حاکم است. یعنی گزینه پیشنهادی هم اگرچه در رشته اقتصاد در حال اخذ درجه دکتری میباشند ولی هنوز باور ندارند که تولید ثروت در کشور بایستی توسط مردم انجام شود و وظیفه دولت صرفا بسترسازی و حمایت از تولید توسط مردم می باشد. تا وقتی بخش خصوصی برق خود را از طریق شبکه دولتی می فروشد و پول برق به جیب دولت می رود و دولت هم پول بخش خصوصی را نمی دهد، وضع تغییر نخواهد کرد. اجازه دهید تولیدکنندگان برق در بخش خصوصی، با اختیار خود برق را به مشترکین خود بفروشند و هزینه آن راهم مستقیما دریافت نمایند و ببینید که مشکل تولید برق حل خواهد شد. برای آب هم به کشاورزان اعلام شود که اگر در مصرف آب صرفه جویی نمایند، دولت و یا بخش خصوص، آب صرفه جویی شده را از آن ها به قیمت مناسب می خرد، در این صورت کشاورز براساس مصلحت خود تصمیم خواهد گرفت که چگونه و به چه میزان در مصرف آب صرفه جویی نماید.
3- عدم توجه به ضرورت حذف یارانه های انرژی و پرداخت یارانه های مستقیم هدفمند و هوشمند
از دیگر نقاط مغفول در برنامه پیشنهادی برای وزارت نیرو در دولت سیزدهم، عدم توجه به ضرورت حذف یارانه های انرژی به منظور بهبود الگوی مصرف و تغییر در رویکرد مصرف انرژی در همه مشترکین است. امروز صنایع ما در مقایسه با صنایع مشابه در دنیا انرزی بسیار بیشتری مصرف میکنند و به دلیل ارزانی انرژی توجهی به دانشمندان و پژوهشگرانی که می توانند تجهیزات تولید را برای کاهش مصرف انرژی بروز نمایند نمیکنند. در بخش مصارف خانگی هم وضع به گونه ای است که ارزانی انرژی هیچ جذابیتی برای کاهش مصرف انرژی در دوره بهره برداری از ساختمان ایجاد نمی کند و نه سازندگان مسکن و نه تولیدکنندگان مسکن توجهی به کاهش مصرف انرژی در ساختمان نداشته و مقررات ملی ساختمان هم در اندازه رفع تکلیف در ساختمان اجرا می شود. این موضوع در وسایل نقلیه هم کاملا مشهود است، ارزانی سوخت سبب تولید خودروهای پر مصرف و در نتیجه آلایندگی بیشتر گردیده و در مقابل توجه به انرژی های تجدیدپذیر را به حداقل ممکن رسانده است. در مقابل پرداخت مستقیم یارانه انرژی به صورت هوشمند و هدفمند موجب ایجاد عدالت در پرداخت یارانه و استفاده بهتر از منابع کشور خواهد شد.
امید است که نمایندگان محترم مجلس این سه موضوع را به برنامه پیشنهادی گزینه وزارت نیرو در دولت سیزدهم اضافه نمایند.