به نام خدا
گزینه وزارت راه و شهرسازی باید از درون مجموعه باشد-انتزاع اشتباه است- اشتباهات را تکرار نکنیم
(سیدعلی لطفی زاده 1401/08/28)
بزرگترین پروژه تاریخ دولت های ایران در زمان ادغام وزارت خانه های مسکن و شهرسازی و راه و ترابری رقم خورد
پس از ادغام وزارت مسکن و شهرسازی با وزارت راه و ترابری در سال 1390، با انتخاب وزیری از داخل این دو وزارتخانه ادغام شده، شاهد انسجام فعالیت ها و تحقق اهداف مورد نظر در ادغام دو وزارتخانه بودیم و بزرگترین پروژه تاریخ دولت های ایران با عنوان مسکن مهر در همین زمان در این وزارتخانه شکوفا شد.
نقطه قوت وزیر انتخابی پس از ادغام، انتخاب او از میان کارکنان وزارتخانه و اشراف و شایستگی های او بود
انتصاب معاونین و روسای سازمان های تابعه و مدیران کل ستادی و استانی از کارکنان همین وزارتخانه، موجب حفظ انسجام و رضایت کارکنان و عدم بروز کمترین مشکلات ناشی از ادغام دو وزارتخانه مستقل شد. در حقیقت با انتخاب وزیر شایسته و با تجربه، کارآمد و پاکدست از میان کارکنان وزارتخانه و درایت و اشراف او در اداره این مجموعه، مشخص شد که ادغام عامل ناکارآمدی نیست، بلکه انتصابات نابجا موجب معطل ماندن کارها و خسران است.
آغاز حذف کارکنان وزارت راه و شهرسازی از پست های مدیریتی در دولت های یازدهم و دوازدهم
متاسفانه با شروع کار دولت یازدهم، شاهد حضور وزیری بازنشسته و با نگاه های کاملا سیاسی و انتصاب مشاورین و معاونین و مدیرانی از خارج وزارتخانه که بیشتر به دنبال منافع اقتصادی خود بوده و موجب دلسردی برای مدیران و کارکنان و نابسامانی شدید در کارهای وزارتخانه بودیم. در دولت دوازدهم نیز همین روند ادامه یافت و با تغییر وزیر، منصوبین وزیر قبلی از وزارتخانه خارج و متاسفانه وزیر جدید هم علیرغم تذکرات مکرر به رییس دولت مبنی بر انتخاب وزیر از درون وزارتخانه، فردی خارج از بدنه وزارت راه و شهرسازی منصوب و ایشان هم بدون توجه به تذکرات، افراد مختلف و بی ارتباط با وزارتخانه را وارد سطوح مدیریتی وزارت راه و شهرسازی نمود که ثمره آن تغییر مکرر مدیران منصوب شده توسط خود ایشان و مهاجرت اکثر افراد توانمند و لایق از ستاد وزارتخانه به دیگر دستگاه ها به دلیل استمرار حضور افراد بیرونی بوده است.
ادامه اشتباه تزریق وزیر و مدیران وزارت راه و شهرسازی از خارج از بدنه وزارتخانه در دولت سیزدهم
متاسفانه این روند در دولت سیزدهم نیز ادامه و تشدید یافت و با انتخاب فردی خارج از بدنه وزارت راه و شهرسازی، شاهد حضور دسته جدیدی از افراد نابلد، بی تجربه و بعضا متهم به فساد در کارهای این وزارتخانه هستیم. نتیجه انتصابات نه سال اخیر در این وزارتخانه را در وضعیت مسکن و حمل و نقل کشور چه به لحاظ زیرساختی و چه به لحاظ بهره برداری شاهد هستیم. عدم آشنایی مدیران انتخابی با وزارت راه و شهرسازی و بی تجربگی و مطامع برخی از آنان موجب گردیده تا ناکارآمدی آنان به پای ادغام گذاشته شود و بجای آنکه واقعیت مورد توجه قرار گیرد، حواشی پررنگ می گردد.
از کارکنان شایسته و دستپاک وزارتخانه برای وزیر و معاونین و مدیران استفاده شود
با شناختی که از کارکنان وزارت راه و شهرسازی وجود دارد، افرادی بسیار شایسته، آگاه، مطلع، کاردان، دلسوز، دستپاک و با تجربه برای مسندهای مختلف مدیریتی در این مجموعه حضور دارند که انتخاب وزیر و مدیران از میان آنان، علاوه بر ایجاد انگیزه و بازگرداندن انگیزه، حس غرور و فرصت خدمتگزاری به کارکنان این وزارتخانه، موجب حل معضلات و ناکارآمدی‌های موجود و ارائه خدمات شایسته به مردم عزیز کشور و انجام فعالیت های زیرساختی براساس نیازهای واقعی و همچنین بهره‌برداری بهینه از زیرساخت های موجود با اتکا به توان مردم و توجه به سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه خصوصی سازی و اجرای اصل 44 قانون اساسی خواهدشد.
انتزاع بجز کاهش هم افزایی و افزایش هزینه نتیجه ای نخواهد داشت
اگر به انتزاع هم درست توجه شود خواهیم دید که حاصل انتزاع اضافه شدن یک وزیر و چهار معاون وزیر و سی ویک مدیرکل استانی به تیم اداره این وزارتخانه خواهد بود و بجز کاهش هم افزایی موجود در منابع و زیرساخت های حوزه مسکن و شهرسازی و راه و ترابری و اتلاف وقت و تحمیل هزینه های گزاف زمانی و مالی به مردم، دستاوردی نخواهد داشت. شهرسازی و حمل و نقل دو موضوع درهم تنیده هستند که استفاده از فرصت ادغام می تواند موجب کاهش هزینه های زمانی و مالی و استفاده مطلوب از منابع گردد. تنها فایده انتزاع، توجیه عدم تحقق وعده ها و برنامه های دولت و خرید زمان برای مسئولینی که به دلیل ناشایستگی موجب نارضایتی مردم شده اند خواهد بود.
بیایید اشتباهات قبلی را تکرار نکنیم.
مطالب مرتبط: